Ҳар сол рӯзи 27-уми июн дар Тоҷикистон ҳамчун Рӯзи Ваҳдати миллӣ ҷашн гирифта мешавад.

Ин сана ба имзои Созишномаи сулҳ ва ризоияти миллӣ дар соли 1997 рост меояд - рӯйдоди таърихие, ки ба ҷанги шаҳрвандӣ поён бахшид ва роҳи сулҳу суботро дар кишвар боз кард.

Ваҳдати миллӣ на танҳо рамзи оштии миллӣ аст, балки пояи асосии рушди ҷомеа, тақвияти давлатдорӣ ва пешрафти тамоми соҳаҳои ҳаёти кишвар мебошад. Ба шарофати ин ваҳдат, Тоҷикистон тавонист иқтисодашро барқарор кунад, мактабу бемористон созад, шоҳроҳҳо ва неругоҳҳо бунёд намояд.

Имрӯз насли наврасу ҷавон бояд арзиши Ваҳдати миллиро дарк кунад ва дар ҳифзи он масъулият ҳис намояд. Зеро сулҳ ва ҳамдилӣ чун обу ҳаво барои рушди миллат заруранд.

Пешвои миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон борҳо таъкид намудаанд, ки Ваҳдати миллӣ натиҷаи заҳмату ҷоннисориҳои халқи тоҷик аст ва бояд онро чун гавҳараки чашм ҳифз кард.

Пас, биёед ин рӯйдоди муқаддасро бо самимият таҷлил намуда, барои пойдории сулҳ ва ваҳдат саҳмгузор бошем!