Аз рӯйи баҳогузории пешакӣ, то 75%-и аҳолии сайёра аз норасоии магний азият мекашад, ки барои саломатӣ ҳамчунин асосӣ ва зарурӣ маҳсуб меёбад.
Магний барои истеҳсоли Ҷавҳари дезоксирибонуклеиноӣ (ДНК) ва Ҷавҳари рибонуклеи́ноӣ (РНК) зарур аст. Он инчунин, барои ташаккули мушакҳо иштирок карда, сатҳи хунро дар организм муътадил гардонда, таҳрикаи асаб ва хавотирнокиро таскин мебахшад, хобро муътадил мегардонад, сатҳи неруи баданро баланд мекунад, инчунин мустаҳкамии устухонҳоро таъмин месозад. Магний рагкашии пойҳоро, ки шабона ба вуҷуд меояд, ва дарди сарро бартараф мегардонад.
Дар давраи ташаннуҷу афсурдагии асаб, магний дар организм хеле зуд масраф мешавад. Аз ин рӯ, бояд намудҳои хелатии магнийро, ки хубтар дар организм қабул мешавад, истеъмол кардан зарур аст.
