Кафидаҳо дар пойҳо қисман вайрон кардани якпорчагии пӯст дар қисми плантарии пой мебошанд. Пошнаи пойи занон бештар моил ба пайдоиши онҳо мебошанд.

Пойҳои кафида аз он сабаб нохушоянданд, ки онҳо дард меоранд, муддати тӯлонӣ шифо намеёбанд, роҳ рафтан ва фаъолияти ҷисмониро душвор мегардонанд. Мисли дигар ҷароҳатҳо, онҳо ба воридшавии бактерияҳои патогенӣ ба пӯст мусоидат мекунанд ва бо раванди илтиҳобии сироятӣ дучор мешаванд.

Чаро онҳо ба вуҷуд меоянд?

Вайрон кардани тамомияти пӯст метавонад гуногун бошад. Агар тарқишҳо танҳо ба қабатҳои болоии пӯст ё эпидермис таъсир расонанд, пас онҳоро сатҳӣ меноманд. Онҳо бе нишонаҳои зуд шифо меёбанд, аммо хеле дардоваранд. Вақте ки онҳо шифо меёбанд, аксар вақт ҷароҳатҳо боқӣ мемонанд.

Бисёриҳо боварӣ доранд, ки тарқишҳо дар пойҳо танҳо дар одамони калонсол рух медиҳанд. Дар ҳақиқат, 25-30% одамони аз 40-сола боло онҳоро доранд. Аммо, онҳо инчунин дар мардон, занони аз ин синну сол хурдтар ва ҳатто дар кӯдак пайдо мешаванд.

Илова ба тағйироти табиии вобаста ба синну сол кафидаҳо дар пӯсти пойҳо бо омилҳои зерини дохилӣ ва берунӣ ба вуҷуд меоянд:

• пӯшидани пойафзоли танг;
• гигиенаи номувофиқ, нокифояи об ё ғизо;
• ба пӯст расидани оби шӯр ё хлордор, нурҳои ултрабунафш;
• камғизоӣ, ки боиси норасоии витаминҳои A, E, гурӯҳи B ва микроэлементҳои барои саломатии пӯст муҳиманд;
• ихтилоли эндокринӣ, аз ҷумла бемории сипаршакл, диабети қанд;
• ихтилоли мубодилаи моддаҳо;
• вазни зиёдатӣ,
• мушкилот бо гардиши хун дар узвҳои поён, боиси норасоии ғизои бофтаҳо;
• пойи луч дар рӯи сахтӣ гаштан(рег, санг, асфальт).

Аломатҳои кафидаи пойҳо кадомҳоянд?

Ба ғайр аз аломати равшани тарқишҳои калоне, ки дар атрофи қабати ғафси пӯсти кафида ба вуҷуд меояд, пошнаҳои кафи пой ҳангоми роҳ рафтан дард мекунанд. Дард дар минтақаи осеб характери сӯзонанда дорад ва бо фишор зиёд мешавад. Баъзеҳо нороҳатии равониро аз сар мегузаронанд, зеро чунин захмҳо, хусусан, агар шумораи онҳо зиёд бошад, намуди пойҳоро вайрон мекунад.

Дар беморихое, ки боиси кам шудани гардиши хун ба пой мешаванд, хатари пайдоиши мушкилихои сироятӣ, илтиҳоб ва ташаккули захмхои дарозмуддати табобатнашаванда зиёд аст.

Пойҳои кафидаро чӣ гуна бояд табобат кард?

• муайян кардани сабаби пайдоиши тарқиш дар пойҳо;
• нигоҳубини дуруст;
• интихоби равғанҳои нармкунанда, серғизо ва кремҳо барои пой.

Барои муолиҷаи кафидаҳои пой ва кафи пой ҳамчун воситаи ёрирасон аз терапияи парафини пой истифода мешаванд. Парафин дар рӯи пӯст муҳофизат ва намноккуниро таъмин мекунад.

Барои нигоҳубини пӯст кремҳои ғизобахш, намноккунанда ва шифобахш дар як рӯз чанд маротиба истифода мешаванд. Дар ҳолатҳои душвор тавсия дода мешавад, ки барои рафъи тарқишҳо дар пойҳо кремҳо бо таъсири шифобахш, зидди илтиҳобӣ, антисептикӣ, барқароркунанда харед.

Бо тарқишҳои амиқ барои кам кардани фишор, сурхшавӣ, ки дар минтақаи осебдида ба амал меояд, роҳ рафтан ва варзишро муваққатан маҳдуд кардан лозим аст. Онҳо ба дубора тақсим кардани сарборию муҳофизат кардани минтақаи мушкилот кӯмак мекунанд.

Ҳангоми кафидани пой мо бояд чӣ кор кунем?

• дар як моҳ як маротиба ба духтур барои табобати сахтафзори пӯсти пойҳо, бартараф кардани минтақаҳои эҳтимолан хатарнок - ғафсӣ муроҷиат кунед;
• ҳар рӯз пас аз шустани пойҳо пеш аз хоб ба пӯсти пойҳо кремҳои намноккунандаи серғизо молед;
• барои беҳтар кардани гардиши хун ва равандҳои мубодилаи моддаҳо мунтазам массажи пойро анҷом диҳед;
• назорати вазн;
• давра ба давра пойҳоро бо санги помза табобат кунед, то ҳуҷайраҳои қоқшудаи пӯсти пойҳоро тоза кунад.
• маҳсулоти нигоҳубини пойро истифода баред, ки дар таркибаш равғанҳои намноккунанда, глицерин, аллантоин ва ғайра доранд.

Дорухатҳои халқӣ – табобат дар шароити хона

Асал ва равғани зайтун барои пошнаҳо. Асалро бо равғани зайтун ба пошна чаконед, фоидаовар аст. Дар пошнаи тоза омехтаи асали табииро, ки дар таносуби баробар бо равғани зайтун омехта шудааст, молед. 15-20 дақиқа поятонро бо қоғази пергамент ё селофан печонед, ҷӯроб пӯшед ва монед дам гирад. Сипас, пошнаҳоро бо об бишӯед ва ба он крем кунед.

Глисерин ва сиркои себ барои пошна. Барои табобати пошнаҳо глисеринро бо сиркои себ омехта, истифода мебаранд. Барои се қошуқи глисерин,шумо бояд як қошуқ сиркои себ илова кунед. Омехтаро ба пошнаҳо молед, селофан пӯшонед, бо бинт бандед, ҷӯроб пӯшида, 1 соат монед дам гирад ва бо оби гарм бишӯед. Ин тартибро метавонед ҳар рӯз анҷом диҳед.

Аллакай, пас аз якчанд рӯз ҳолати пӯсти пошнаҳо ба таври назаррас беҳтар мешавад.