Ҳамал (21 март-19 апрел)
Дар зиндагии шахсӣ вазъият каме мураккаб аст, боз бо ҳамон мушкили кӯҳна рӯ ба рӯ мешавед. Хештанро «ҷабрдида» ҳисоб накунед. Романтика мехоҳед, аммо дудилагиатон метавонад шарикатонро асабонӣ кунад, қадамҳои ҷасур гузоред. Дар баҳсҳо устувор бошед, ин нуфузи шуморо зиёд мекунад. Аз хароҷоти ногаҳонӣ худдорӣ намоед. Саломатӣ хуб, нерӯятон баланд аст. Варзиш барои шумо имрӯз бисёр муфид аст.
Савр (20 апрел-20 май)
Имрӯз аз ошиқ будан шарм надоред. Шансҳои шиносоии хуб зиёданд. Рӯз барои мулоқот, сафар, суҳбат ё гирифтани хабарҳои нав мувофиқ аст. Дар кор худро арзанда нишон диҳед, ба қобилияти худ шубҳа накунед. Масоили молиявиро эҳтиёткорона баррасӣ кунед, қарз гирифтан хуб нест. Ба саломатӣ эътибор диҳед, истироҳат ва варзиш барои устувории рӯҳӣ зарур аст.
Ҷавзо (21 май-20 июн)
Агар муносибатҳои ошиқона шуморо хаста кунанд, барои идома додани он худро маҷбур накунед. Имрӯз эҳтимоли ба ҳаяҷону воҳима гирифтор шудан зиёд аст. Қавӣ бошед, то хато накунед. Дар кор эҷодкорӣ нишон медиҳед ва натиҷа ҳамаро ба ҳайрат меорад. Барои беҳбудии вазъи молиявӣ аз хатоҳои пешина канорагирӣ кунед ва роҳҳои нави даромадро пайдо намоед. Аз корҳои вазнин ва машқҳои сахт худдорӣ кунед, хатари ҷароҳатёбӣ зиёд аст.
Саратон (21 июн-22 июл)
Дар ҷодаи муҳаббат ҳама чиз ором аст, ҳатто каме якрангӣ дида мешавад. Бо наздикон муносибати хубро нигоҳ доред. Дар кор пайдарҳамӣ муҳим аст, обрӯи худро зери хатар нагузоред. Шахсе метавонад шуморо ба кори шубҳанок даъват кунад, фирефта нашавед. Шом вақтро ба саломатии худ бахшед. Маҳси сабук ба шумо нерӯи нав мебахшад.
Асад (23 июл-22 август)
Имрӯз беҳтараш ором бошед ва қувваатонро барои корҳои муҳимтар нигоҳ доред. Вохӯрӣ бо шиносҳои дерин эҳтимол дорад, муносибат бо наздикон низ беҳтар мешавад. Дар ҷодаи муҳаббат ҳамдигарфаҳмӣ зиёд аст. Аз ҳадафҳои худ нагардед, агар нияти шумо аз таҳти дил бошад, албатта ба даст меоред. Аммо хароҷоти ғайричашмдошт эҳтимол дорад. Хатои дигаронро бубахшед ва ранҷишҳои кӯҳнаро фаромӯш кунед.
Сунбула (23 август-22 сентябр)
Пеш аз нисфирӯзӣ мулоқоти ошиқонаро ба нақша нагиред, дар акси ҳол асабонӣ мешавед ва худатон баҳсро ба вуҷуд меоред. Барои дур шудан аз муҳити хона тағйири муҳит лозим аст: сафар, табиат ё вохӯрии нав рӯҳияро беҳтар мекунад. Дар кор шитоб накунед, то ба хатои калон роҳ надиҳед. Аз хароҷоти зиёд худдорӣ намоед ва роҳҳои иловагии даромадро фикр кунед. Камқувватӣ эҳсос мешавад.
Мизон (23 сентябр-22 октябр)
Имрӯз вохӯрии гуворо барои нафарони муҷаррад имкон дорад. Ба намуди зоҳирӣ аҳамият диҳед. Аз хатоҳои гузашта таҷриба гирифта, муносибатҳои ошиқонаро беҳтар созед. Дар касбу кор баҳсҳои зиёд пеш меояд, аммо манфиатҳои худро фаромӯш накунед. Ҳисобу хароҷотро бодиққат санҷед, баъзе масрафҳо барзиёданд. Имрӯз солим ҳастед, аммо бемориҳои сабукро нодида нагиред, вагарна метавонанд тӯл кашанд.
Ақраб (23 октябр-21 ноябр)
Дар муносибатҳои ошиқона ҳангоми сар задани нофаҳмиҳо гузашт кардан муҳим аст. Шояд вазъи саломатии наздикон нақшаҳоятонро тағйир диҳад, аммо ғамхорӣ аз ҳама болотар аст. Рӯзи хубест барои оғози корҳои нав. Ба дигарон такя накунед, ба қувваи худ бовар кунед. Шом пули ғайричашмдошт гирифтан мумкин аст. Ба оромии равонӣ аҳамият диҳед.
Қавс (22 ноябр-21 декабр)
Имрӯз беҳтараш ба зиндагии шахсӣ диққати бештар диҳед. Агар худро ошуфта ҳис кунед, аз шахси наздик маслиҳат пурсед. Дар ҷои кор эҳтимоли вайроншавии техника вуҷуд дорад. Маблағи худро барои моҳи оянда дуруст тақсим кунед. Барои пешгирии хастагии музмин истироҳати бештар кунед ва масъулиятҳои зиёдатӣ нагиред.
Ҷаддӣ (22 декабр-19 январ)
Тарс метавонад ба муносибатҳои ошиқона таъсир расонад, ором шавед ва эҳсосотро равшантар баён кунед. Бо наздикон мулоимтар суҳбат кунед, вагарна байнатон нофаҳмӣ сар мезанад. Шояд коре пешниҳод шавад, ки барои шумо нав аст, вале натиҷа аз тавони мутобиқшавӣ вобаста аст. Молия устувор аст, метавонед барои таъмири хона ё харидани мошин нақша кашед. Бемориҳои кӯҳна метавонанд хурӯҷ намоянд, табобатро идома диҳед.
Далв (20 январ-18 феврал)
Шахсеро, ки дӯст медоред, имрӯз бисёр вомехӯред, аммо вохӯрии ҷиддӣ рух намедиҳад. Эҳсосот ноустувор аст, аз баҳс дурӣ ҷӯед. Агар ба кумак эҳтиёҷ дошта бошед, ин рӯз ба додатон мерасанд. Имкони пайдо кардани шарикони корӣ зиёд аст. Аз хароҷоти калон худдорӣ намоед. Бемории ногаҳонӣ эҳтимол дорад, ба нишонаҳои аввал беаҳамият набошед.
Ҳут (19 феврал-20 март)
Ба шахсе, ки писандатон аст, аз ҳад зиёд дил набандед, ҳафтаи оянда шояд эҳсосот ноустувор шавад. Имрӯз мулоқоти оилавӣ ва дӯстона хуб мегузарад ва метавонед бо таоми таъби худ ҳамаро шод кунед. Барои гуфтушунид ва вохӯриҳо рӯз хуб аст. Рӯзи фаъол аст, аммо нақшаҳо метавонад зуд тағйир ёбанд. Барои нигоҳ доштани қувва истироҳати бештар кунед.
